En el Valle de Himnos ~ Infine... siamo un quartiere...!!!
Nella Valle degli Inni
~ Por fin ... somos un barrio ...!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με τη βοήθεια του Πανοικτίρμονος Θεού , από σήμερα είμαστε και πάλι κοντά σας ,μετά από τη διετή απουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Με την επιστροφή μας , σας ανακοινώνουμε την διάθεση , να αποκτήσει το ιστολόγιό μας και άλλους συντάκτες για την καλλίτερη ενημέρωση και
πνευματική βοήθεια των αναγνωστών μας .
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι , όπως συμπληρώσουν τη φόρμα επικοινωνίας (κάτω δεξιά).

Σας περιμένουμε με χαρά!

Θεοτόκης
21/11/2014

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες , δε με ωφέλησε η άσκηση που , σαν μοναχός , έκανα τόσα χρόνια.
Γέρων Παΐσιος

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Θ' ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ (ΜΤΘ. 22,34)


  του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την   14-8-11


((Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι είς το πλοίον και προάγειν αυτόν είς το πέραν έως ού απολύσει τους όχλους)) ΜΤΘ.ΙΔ22

Τους ηνάγκασε γιατί κάποιος λόγος υπήρχε… Το επεισόδιο που ακούσαμε στο σημερινό ευαγγέλιο  Συνέβη την ίδια ημέρα πού έγινε και το θαύμα της αρτοκλασίας. Αφού δηλ. όλοι χόρτασαν και πήραν και οι μαθηταί από ένα κοφίνι περισσεύματα, ξαφνικά και πριν απολύσει του όχλους, ευθέως ηνάγκασε τους  Μαθητάς να μπουν στο πλοίο και να αναχωρήσουν χωρίς Αυτόν τη συνέχεια την ακούσαμε ,και πρωταγωνιστής ήταν ο Πέτρος 

Η θαλασσινή περιπέτεια του Πέτρου είναι βίωμα  της λαϊκής  ψυχής. Ας  παρακολουθήσουμε τον ποιητήν:  Είναι η ζωή μια θάλασσα και μείς Καπεταναίοι, κι΄ είναι σταλήθεια τυχεροί όσοι πεθαίνουν νέοι. Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ,  είναι η ζωή του καθενός θάλασσα δίχως άκρη. Προηγείται βέβαια η εκκλησία:  ((ο την του βίου τούτου αλμυράν θάλασσαν καταστείλας, και τα αχθηφόρα τών ηδονών κατευνάσας κύματα)). Ευχή του μικρού Αγιασμού.

Και αποδεικνύεται ότι ο Λόγος του Θεού είναι   πολύ πιο κοντά στη ζωή του λαού από  οποιοδήποτε κοσμικό σενάριο, από τα πιο ιδεαλιστικά, ως πιο βρώμικα ΡΙΑΛΙΤΥ ΣΩΟΥ.  Ας την παρακολουθήσουμε:  Οι μαθηταί ύστερα από την θαυμάσια ημέρα που πέρασαν είχαν γίνει εξωστρεφείς Είχαν ξεχάσει και Χριστόν, και βασιλεία των ουρανών, και  ψυχή, και διδασκαλία. Και είχαν το νου τους στην εξουσία, στα υπουργηλίκια και ο Πέτρος πρωθ/ργος. ((Ιησούς γνούς ότι μέλλουσιν έρχεσθαι και αρπάζειν αυτόν ίνα ποιήσωσιν αυτόν βασιλέα, ανεχώρησε πάλιν είς το όρος αυτός μόνος)) Ιω.στ΄15. Αποδειξις ότι την ώρα του κινδύνου ούτε που θυμόντουσαν τον Κυριον, (φάντασμα).

ακόμα και όταν ο Πέτρος ξυπνώντας από τον λήθαργο έτρεξε  κοντά του ,η εξωστρέφεια δεν τον εγκατέλειψε και  ο Χριστός τον ονόμασε ολιγόπιστο  τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης   και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμα  εστί, και από του φόβου έκραξαν. ΜΤΘ.ΙΔ25,26

Το ίδιο συμβαίνει και με μας  και εμείς όταν είμαστε στο λιμάνι δηλαδή σε μια ήρεμη  οικογενειακή ζωή. Αρκετά χρήματα ,υγεία, ανέσεις, δηλ χωρίς προβλήματα επιβιώσεως, χαλαρώνουμε την ζωή της εκκλησίας: νηστεία, προσευχή, εκκλησιασμό της  Κυριακής, περιφρονούμε τον Λόγο Θεού .  γινόμαστε εξωστρεφείς και θέλοντας να ζήσουμε την ζωή μας  (γλέντια, πάρτι, γενέθλια, Γάμους,  βαφτίσια, συνεστιάσεις τα Σαββατόβραδα) Δηλ. να ((γλεντήσουμε)) τη ζωή μας .
Δηλ. Να ξεσαλώσουμε στη ζωή μας .ξεχνάμε σιγά σιγά και ψυχή, και Χριστό  και εκκλησία και νηστείες και προσευχή και μυστηριακή ζωή. Αρχίζουμε να αφαιρούμε τις  κολώνες πού στήριζαν την κατ΄ οίκον εκκλησίαν. 

ΔΗΛΑΔΗ

1. Κόβουμε την κολώνα της νηστείας.

2. κόβουμε την κολώνα του Σαββατόβραδου ξεφαντώνοντας μέχρι πρωίας και χάνοντας  την λειτουργία της Κυριακής. Κι ’ ο χορός καλά κρατεί.(μέχρι πότε;).  στο Χριστό βέβαια ανάβουμε το κεράκι μας (όπως και στους πεθαμένους).  Αλλά ο Χριστός είναι ζωντανός και δεν έχει ανάγκη να καεί το κερί μέχρι τέλους, γιατί το κερί πού ανάβουμε στο Χριστό είναι αναστάσιμο και η ανάσταση δεν έχει τέλος.

Αλλά ξαφνικά έρχεται η τρικυμία: αρρώστια, ατύχημα, οικονομικά προβλήματα… τότε  τα χάνουμε και η εξωστρέφεια γίνεται ολιγοπιστία.  Και τρέχουμε στους πάντες γύρω μας, εκτός από  Τον Χριστό που είναι μέσα μας .
Στους γιατρούς, στους μαιευτήρες, στους ψυχολόγους, στους καρδιολόγους, στους μάγους, στα ξόρκια φυσικά θα πάμε και στην επιστήμη αλλά διά του  Χριστού τους καρδιολόγους αλλά χριστιανούς καρδιολόγους, μαιευτήρας αλλά χριστιανούς διαιτολόγους, ψυχολόγους, ψυχιάτρους .

Αλλά και (εδώ προσέξτε)… την τελευταία λέξη θα την έχει πάλι ο Χριστός πού είναι ο Μόνος πού μπορεί να μας σώσει και αυτό το δηλώνουν όλοι οι γιατροί του κόσμου όταν δουν τα σκούρα.

Στη ζωή ο κάθε άνθρωπος θα συναντήσει και Λιμάνια:  ήρεμες και ευτυχισμένες αυγές και ηλιοβασιλέματα και τρικυμίες Αφού, όπως λέει ο λαϊκός ποιητής

Είν΄ η  ζωή του καθενός  θάλασσα δίχως Άκρη.

Και  αλλοίμονο σε κείνο τον χριστιανό που δεν έχει  Χριστό…

ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ,

για ολόκληρη την αιωνιότητα ανεπανόρθωτα.


ΑΜΗΝ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου